Aegyptica ofte Aegyptische tragoedie van M. Anthonius en Cleopatra

[fol. B2r]

Tot Eer van Nieuwelandt, Const-reden-rijck befaemt, Op sijn Tragoedie, AEgyptica ghenaemt.

Sonet.

Ist soo dat Orpheus oyt Plutonem heeft bewoghen,
Door sijn Poëtsch ghesangh en Snaer-vleyend' gheluyt,
Dat hy hem volghen liet Euridicem sijn bruyt,
Om weer met Sterf'lijckheydt te werden ouer-toghen.

VVat is hier min gheschiet? voorwaer, meer is't vermoghen

Van dit Hervys ghedicht; het welck door sijn viertuyt,
Niet eenen Gheest (maer veel) ruckt van Elisi uyt,
Om tooghen op't Toneel, wat sy hebben gheploghen.

Siet hier Cleopatram, wat eynde sy verkiest,

Anthonium, die 't Rijck, leuen, en Eer verliest,
VVaer door dat Caesar comt de Monarchi te b'eruen.

Ons leerende, wat loon de dwase Liefde gheeft,

Als mede, dat de Deucht, in't lest Victori heeft,
VVant t'quaet vergaet, met smaet, maer Deucht, sal vreucht verweruen.

De Deucht gaet sonder vrees.