De kleine pligten (4 delen)

[p. 1]

De kleine pligten.

Inleiding.

In de laatste helft van de maand Junij 1814 was emilia bij hare oude vriendin karolina in Amsterdam gelogeerd. Eerstgenoemde op het punt zijnde van eene eenigzins verre reis te doen, wilde onder de bewaring van Mevr. van L. sommige oude brieven welke zij behouden had, en afschriften van door haar zelve geschrevene, achterlaten. Intusschen, daar beide vriendinnen zich wel eens met hare gedachten in vroegere jaren verlangden te verplaatsen, besloten zij, eenige ten minste der gemelde brieven te zamen over te lezen; en om dit werk zoo veel te geregelder en aangenamer te maken, haalde ook karolina de aan haar geschrevene brieven van emilia voor den dag en las die op hunne plaats, of gaf ze harer vriendin ter lezing over. Tot dit alles was de gelegenheid dienstig. In het gemelde saizoen hebben doorgaans de meeste lieden welke buitenverblijven bezitten, de stad verlaten, er worden dan geene Thés of groote partijen gegeven, veel minder van die soort van bezoeken afgelegd, die des winters niet altijd zoo zeer uit vriendschap, als uit wel-

[p. 2]

staanshalve vaak gedaan worden, de meeste schouwburgen zijn dan gesloten, en de toonkunstenaars wagen zich niet aan de schaarschheid van toehoorderen, welke zij, (indien zij dan hunne Concerten gaven) waarschijnlijk zouden te bejammeren hebben; zoo dat personen welke gaarne van de noodzakelijkheid tot uitgaan bevrijd, en van het, wel eens belemmerende, van veelvuldige bezoeken te ontvangen, ontslagen, (indien zij trouwens tot den stand, in welken onze twee vriendinnen geplaatst waren, behooren) veel beter in den zomer dan des winters, vrijelijk te zamen eenige uren van den dag kunnen doorbrengen, en aan eene of andere verkozene bezigheid toewijden. Te zamen in den tuin achter karolina's huis, of wel in het huis zelve gezeten, las dan emilia of Mevr. van L. de gemelde brieven voor. Deze zijn het, welke in dit eerste deel van het vervolg op de kleine pligten, den lezer onder het oog gelegd worden, zij zullen hem de meest merkwaardige lotgevallen der genoemde vriendinnen van het laatst van Julij 1809 af, tot op het bovengemelde tijdstip, doen kennen, en hem (hoop ik) ook door bijkomende verhalen, een niet onaangenaam onderhoud verschaffen.