Schaduw

[p. 34]

Toe, mijn oogen XX

Toe mijn oogen, weest nu stil,
vertelt niet wat ik zwijgen wil
want lachen door mijn triestigheid
is wonderschoone logen.
Och, doet maar juist als waart ge blij
en lacht maar, lacht maar allebei
den schoonen lach
van kinderoogen.

Toe, mijn harte, zing nu weer
ge deedt het al zoo lang niet meer
en zingen is de vlucht naar God
voor wereldmoede menschen;
zing hooger dan dat oud verdriet,
zing warmer dan dat lauwe lied
van ijdele hoop
en ijdele wenschen.

Toe, mijn ziele, help me nu;
mijn hart, mijn oogen zijn van u.
Gij kunt ze maken goddelijk-schoon
spijts alles wat ze griefde;

[p. 35]

 

doe gij dit hart wat stiller slaan,

 

doe gij mijn oogen minder gaan

 

naar 't lokkend land

 

van menschenliefde.