Maart-April

[p. 58]

De waarde der goedheid.
XIX.

De Goedheid is een Engel Gods,
die mij dreef van de steile rots,
van bitteren nood en droeven trots
terug naar de valleien,
waar gers en madelieven staan,
waar d'oogen zacht en zachter gaan
tot ze bedauwd van tranen staan
en opnieuw kunnen schreien.

Te schreien in dit Mei-schoon uur
En toch van vreugde aangedaan,
verlicht en met geloken hart
terug naar milder land te gaan.

De Goedheid is een Engel Gods,
die kwam met U,
zoende mij plots
en àl mijn duizend nooden.
... ... ... ... ... ... ... ... ..
Hoe vreemd staat nu de tijd om mij
Ik roep... de engel is voorbij
Hij is mèt U

gevloden.