Rhetorica, dye edele const van welsegghene

¶ Van dye Memorie.

MEmorie dat es een goede vaste ghedenckenesse ende begrijp van al het beschick van onsen saken redenen, ende woorden die wij gheseyt hebben oft noch segghen willen: op dat wij niet weder ende weder en segghen dat eens geseyt es, noch achterlaten dat alderbest gheseyt diende, oft niet meer oft min, oft in ander manieren seggen dan wij int beghin gheproponeert ende belooft hadden, dwelcke al duer een goede memorie voorsien moet wesen. Ghelijckerwijs vanden temmerman voorseydt, hy moet van al tbewerp ende

[fol. 8r]

beschick van sinen huyse een goede vaste memorie hebben, oft hy soude dicwils al verkeert wt comen van zijn eerste voortstel. Maer het es te beduchten dat hedensdaechs dye goede memorie in menich mensche, duer dye dronckenschap, (twelck claghelijck es) vele bedoruen wordt, en de gheheele versmoort. Dus alle ghy fraye engienen, wilt dye als een doodelijc fenijn ontsien ende vlieden. Item die memorie es tweederhande te weten by natueren, ende by consten. En deene sonder dandere en mach nyet wel vast, noch perfect wesen. Maer een goede natuerlike memorie die wordt by consten perfect. Ende dye crancke memorie mach ooc duer die selue conste seer gheholpen ende versterct worden. Die conste es gheheeten Ars memoratiua, dye welcke geschiedt by sekeren plaetsen ende imagen ghenoteert, ende inden sin ghehouden, om by den seluen alle saken by ordene ende ghetale te moghen onthouden. Het soude hier te lanck vallen alle die maniere te bescrijuen. Oock en ist nyet nootsakelijck, midts dat vele gheleerde mannen ghenoech daer af bescreuen hebben. En want men oock in een boeck nyet van alle saken tracteren mach. Aldus wy keeren wederomme tot onsen propooste den subtijlen engienen cause en de occasie latende om meer ende breeder die const te besoeckene.