Brieven. Deel 10. Laatste periode

[p. 348]

Eenige onbekenden.

Van een onbekende.

Mejuffrouw!

Sedert lang hebbende uitgezien naar eene gelegenheid om met uwed in aanraking te komen, zag ik my door onbekendheid met uw adres gedurig in dien wensch teleurgesteld. Ten einde raad waag ik het nu dit schryven zonder adres op de post te doen, in de misschien ongegronde hoop dat eenig gelukkig toeval uwed in het bezit daarvan stellen zal. Uwe hulp, mejuffrouw, is my onontbeerlyk. Moge dit tot verschooning strekken van de stoutheid waarmede ik die beleefdelyk inroep.

Vergun my, de moeielykheid waarin ik verkeer, eenigszins uitvoerig te behandelen, opdat het uwed blyken moge hoe onberispelyk stevig de grondslagen zyn waarop myne wanhoop berustende is.

Ter zake dan. Hy is lui, pedant en ziekelyk.

[p. 349]

Dat hy in het min gewenscht bezit van deze eigenaardigheden verkeerde moet uwed, naar ik gissen durf, sedert vele jaren bekend zyn. Van lieverlede evenwel heeft hy zich veroorloofd daarby eene nieuwe kwaal optedoen, die nauwelyks minder afkeurenswaardig is: hy wordt oud. Boven en behalve dat alles - alsof het nog niet genoeg ware. Mejuffrouw! - misschien moest ik zeggen ten gevolge van dat alles: hy houdt zyn woord niet.

Alsnu van eenen handelsvriend vernomen hebbende, dat uwed gewoon is zich met's mans zaken intelaten, neem ik de vryheid u van een en ander kennis te geven, met vriendelyk maar dringend verzoek, het noodige te verrichten om uwen pupil op den goeden weg te brengen. Van myne oprechte dankbaarheid kan uwed zich verzekerd houden, en ik heb de eer met alle achting te zyn.
de onbekende.