Brieven. Deel 9. Te Wiesbaden 1870-1875

XII.

Wiesbaden 5 maart 1872.

Waarde Heer Funke, Hartelyk dank voor uwen lieven brief van eergister. Ik ontving dien gister reeds, en had terstond moeten bedanken, maar ik heb 't inderdaad (niet onprettig) druk.

[De heer Funke had o.a. geschreven: ‘Hindert u nu voortaan iets, schryf dat dan eenvoudig op de proeven en regel alles precies zooals ge dat goed acht. Als

[p. 115]

dan geen technische bezwaren dit verhinderen, zal steeds uw verlangen opgevolgd worden. Gy behoeft u waarlyk nooit te vermoeien met over zoo iets een brief te schryven; op die manier zoudt gy verbazend veel kostbaren tyd verliezen. My aangaande kunt ge u stellig verzekerd houden dat ik iedere billyke eisch zal doen uitvoeren. Wy kennen elkaar hoop ik nu al genoeg, dat tusschen ons over zoo iets geen misverstand kan ryzen.’]

Uw wyze van schryven doet my goed. 't Is waar dat ik mal geagiteerd kan zyn over betrekkelyke kleinigheden. Want wat is après tout die heele Bruid d.b.? Bovendien had ik kunnen weten dat gy minstens evenzeer als ik het land hebben zoudt, als 't ding verknoeid voor den dag kwam. Hoe dit zy, zie er in allen geval myn belangstelling in.

Ik heb nu Millioenen Studien - gy weet dat ze my dwars in de maag zaten! - acht vel vooruit gebragt. Dat is genoeg, en over, voor de tweede aflevering. De eerste was zes vel. 't Is 'n, ja, hoe zal ik zeggen, een saut périlleux. Er lag zooveel tusschen 't oogenblik waarop ik dat ding opzette, en 't uur waarop ik 't hervatte, dat ik de kluts kwyt was. Myne indrukken waren uitgewischt. Of ik den tour de force van 't weer aanknoopen goed volbracht heb? Neen! Dat is

[p. 116]

onmogelyk. 't Is zeker slecht ‘gelascht’ zooals de schrynwerkers zeggen. Maar nu zal ik 't later met iets minder inspanning kunnen afmaken.

In de voor 10, 12 dagen aan Waltman gezonden kopie komt een raad voor aan iemand die in de war is. Dat ben ik zelf. En let eens op hoe ik die in de Millioenen Studien toepas op uw Vorstenschool. Door cyfers tot poezie. Door exactitude tot 'n beetje vlugt.

Artikel één was: werken. Dat is gezond voor den geest. Ik hoop daarin geslaagd te zyn, al kan er uit de Mill. Studien blyken dat ik ze gebruikt heb als plastron. In stoeteryen houdt men er een hengst van ordinair ras op na om te onderzoeken of 'n merrie tochtig is. Zoo neen, dan ontvangt hy de schoppen. Zoo ja, dan wordt hy weggetrokken en vervangen door 'n paard van ras. Zoo leg ik nu de Mill. Studien neer, geschopt en mishandeld. Ge zult er de sporen van zien. Vergelyk eens later vel 7 à 14 daarvan met dit briefje. Misschien vindt ge die psychologische merrie-proef curieus.

Binnen zeer weinig dagen moet ge nu Vorstenschool compleet hebben.

Wees zeer hartelyk gegroet, en nog eens bedankt voor uwen brief.

t.à. v.

Douwes Dekker.