Brieven. Deel 5. Minnebrieven-tyd 1861

XIV.

Aan Mevrouw Douwes Dekker - Van Wynbergen.

Woensdag morgen,
[poststempel: 17 april 1861.]

Lieve engel. Van Vl. weigert u te helpen. Ik ben verontwaardigd. Ik heb niet meer dan deze f 10, die ik nog met moeite heb weten te krygen. 't Is bitter. Zoodra ik kan, zal ik je meer zenden. Ik ben woedend, arme arme Tine. Ik zal doen wat ik kan. O die menschen!

Van Vl. schryft precies of hy de heele afspraak over de inschryving vergeten heeft. Daarop heb ik nu zoolang gewacht! Dag engel, tracht je goed

[p. 59]

te houden, ik beken dat het moeyelyk is. Ik zal doen wat ik kan, als je iemand van de v. Vl.'s mogt te zien krygen, raad ik je aan om niets te zeggen dan dat je vraagt of hy zyn woord omtrent de inschryving terug trekt. En dat ik daarop maanden lang vertrouwd heb. 't Is ellendig!