Brieven. Deel 4. De Havelaar verschenen 1860

[p. 5]

De Havelaar verschenen.
1860.

[p. 6]

In antwoord op de aanmerkingen van sommigen, alsof ik met het doel multatuli in de hoogte te steken, ‘optehemelen’ door 't schiften der brieven een wille-keurig beeld van hem zou ontwerpen, antwoord ik zooals ik ook in myn voorrede zei: ‘ik wensch hem hoog te houden, en het licht op hem te doen schynen, opdat men hem geheel zien zou zooals hy was.’ Iets anders zou ik trouwens niet kunnen doen. Elke onwaarheid door opzettelyke omissie, of welke andere verdraaiing ook, zou andere onwaarheden noodzakelyk maken. Wat ik verzwygen wilde, zou elders blyken. Ik zou my verwarren in een teekening die ik niet maken kàn, terwyl juist myn kracht is dat ik de waarheid geven durf en dat doen wil.
Alleen wat onbelangryk is laat ik weg. En wanneer in verschillende brieven nagenoeg hetzelfde wordt gezegd, zal ik het, wanneer die bekorting overigens niet schaadt, slechts eens geven. Dit is noodzakelyk, daar in de uitgebreide correspondentie die multatuli voerde met verschillende personen, talryke malen dezelfde onderwerpen, op niet belangryk verschillende wyzen, worden besproken, en ik den lezer slechts een ondienst zou bewyzen, door dit alles te doen drukken.