prouvé, et qui fait
autorité dans une certaine matière...
Indien dit waar is, mogen wy van die Dictionnaire geen
leering aannemen, daar ze blyk geeft zeer onklassisch te zyn.
Ik sla nu al de aanmerkingen over, die er zouden te maken zyn op
zóó'n definitie! Om de duisternis zoo egyptisch mogelyk te maken,
volgen er voorbeelden. Klassieke auteurs zyn: Plato,
Aristoteles,
Homerus, Demosthenes,
Cicero,
Virgilius,
Titus-Livius, etc.
't Minst onduidelyke is dat etc. Dit zal wel zooveel beduiden
als: ‘wat ge verkiest.’ En ik moet erkennen dat de van 't woord:
klassiek gegeven definitie hierdoor wordt verheven tot 'n monument van
letterkundige en rhetorische vrygevigheid. Onder de by name genoemden echter,
komen slechts Grieken en Romeinen voor. Hierin meen ik 'n
vingerwyzing te zien om de vergunning tot uitbreiding vooral niet toetepassen
op Chinezen, Turken, Hollanders en andere barbaren. Jazelfs 'n Franschman valt
niet in de termen om bereikt te worden door dat valsch-inschikkelyke:
‘etc.’
De zaak komt neer op us, a, um en ???,
???, ??. Dàt is het!
Shakespeare is 'n prul.
Kalidasa ook.
Rabelais, Montaigne,
Lessing,
Schiller zyn prullen. En ik ook.
Eutropius... parle moi de
ça!
De zeer velen nu die, wat de opvatting van 't woord
‘klassiek’ aangaat, op de laagte staan van die oude Dictionnaire
de l'Académie, behoorden niet te worden toegelaten tot het
debat.