na 't huwelyk - en zelfs in zekeren zin reeds vóór
't huwelyk - was nero zoo afkeerig van z'n jonge vrouw, dat-i haar
verstootte, en wel op-grond van twee voorwendsels waarvan 't een het ander
scheen te vernietigen.
Voor de radikale
poppaea echter, nero's
nieuwe gemalin, was deze echtscheiding niet genoeg.
Octavia moest sterven. Dat men
aan zoo'n braaf hof niet verlegen was om 'n voorwendsel, spreekt vanzelf. Ik
vind het vreemd dat men nog de moeite nam, daarnaar te zoeken. Een ware weelde!
Er werd besloten dat octavia zou schuldig zyn aan intiemen omgang met
haar slaven, en wel bepaald met zekeren fluitspeler die eucaerus heette. Nero zelf was met deze
beschuldiging maar half ingenomen. Hy had nog niet gebroken met allen eerbied
voor... den schyn van recht - wat kan men van 'n zestienjarig jongetje meer
verlangen? - en vreesde dat het volk de ongelukkige jonge vrouw boven zoo'n
aanklacht zou verheven achten.
Deze zucht om den schyn van recht te bewaren, blykt dan ook
uit de geheele... proceduur. Want 'n proceduur werd er van gemaakt,
waarachtig! Reeds hieruit ziet men hoe onbedreven nero nog was. Weinig
jaren later immers maakte hy zooveel omslag niet met z'n moeder! Ik laat in 't
midden wat beter is...