M'n gezin leed gebrek.
Ik verzocht hem my aantebevelen by den franschen gezant.
M'n gezin leed gebrek.
Hy maakte eenige zwarigheid: ‘omdat hy den franschen gezant
niet kende’ naar-i zeide, doch eindelyk beloofde hy werk te zullen maken
van m'n verzoek.
Ik wachtte!
Lezer, weet ge by-ondervinding wat het zeggen wil: te wachten
in 'n hôtel? Te wachten, als elke beet vergald wordt door de
onzekerheid of men middel zal weten te vinden die beet te betalen?
Te wachten, als vrouw en kinderen hongeren?
Na vele dagen wachtens op die wijze, deelde hy my in 'n brief
mee, dat de zaak hem bezwaarlyk voorkwam: ‘omdat hy niet wist of ik
bedreven genoeg was in de fransche taal?’
Ik werd misselyk, en antwoordde dat ook ik hiervan niet zeker was.
Zeker zag de stumpert my aan voor 'n boerenprokureur, 't verheven vak waarin hy
zoo uitmuntte, toen de Natie meende hem te kunnen gebruiken, eerst als
Volksvertegenwoordiger, vervolgens als Onderkoning van Insulinde!
Wat er gedurende deze aanraking met den ellendeling
méér gebeurde, ga ik nu voorby, omdat het me stuit zaken
te behandelen die niet geheel-en-al thuis-hooren op publiek terrein.
Toch zal ik 't misschien eenmaal zeggen, mits hy de goedheid hebbe
daarop aantedringen. Komaan, gewezen Onderkoning van Insulinde, die zoo zwaar
tilt aan 'n beetje Fransch! 't Is waar, gyzelf hebt in vyf jaren tyds niet
kunnen leeren één woord maleisch te spreken!
Zy die meenen dat ik den man te veel eer bewys door me zoo dikwyls
met hem bezig te houden, worden verwezen naar 't Naschrift van m'n
eerste brochure over Vryen-arbeid, waarin ik hem benoemde tot vertegenwoordiger
der nederlandsche... eigenaardigheden die ik bestryd.