Volledige werken. Deel 25. Nagekomen brieven en dokumenten uit de jaren 1871-1886 en registers
(1995)– Multatuli–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 234]
| |
Lieve Liene, Hartelijk dank voor je schrijven. Hoe jammer dat telkens terugvallenGa naar eind1., niet om uit te staan indien er werkelijk gevaar mee verbonden was. Nu komt het evenwel - 't klinkt vreemd maar waar is het - nog meer op 't geduld aan. Wat zou Gorter graag in de schoenen staan van je echtgenoot en toch wij hopen en tegenwoordig meer dan ooit. Sedert ze thuis zijn is hij veel beter geworden - dat veel altijd in betrekkelijken zin. Hij kan nu een paar stappen loopen zonder stok of kruk. Den derden Januarie gaan ze op reis. Och och als dat eens helpen mocht hoe geheel anders zou dan hun leven zijn dan we 't ons nu hadden voorgesteld. En ge wilt graag iets van me zelve weten? Och lieve Line ik ben gezond en doe mijn best heel dapper te zijn wat me dan meestal ook gelukt, gesteund door mijn beste OB; maar ik kàn je niet zeggen hoe wreed ik de teleurstelling vindGa naar eind3..- Dat zoontje van je is zeker Karel van wie Wou zooveel houdt. Nu ik hoop dat Dek niet al te down is, maar dat zal wel gaan als Z.Ga naar eind2. er is. Die wekt D. meestal op. Nu de Gorters weggaan en waarschijnlijk hier nooit terugkomen gaan ook wij Utrecht verlaten. Zoodra 't weer zachter wordt gaan we zoeken naar een mooi dorp waar men goedkoop kan leven. Misschien komen we dan ook wel in de nabijheid van Rotterdam kijken. Als bv- Ik werd er afgeroepen en weet me niet te herinneren wat ik wilde zeggen. Hoe gaat het nu toch met de praktijk? heeft de H. iemand in zijne plaats aangesteld? He, wij hopen zoo dat er spoedig constante beterschap mag intreden. Hartlijk beiden van ons gegroet. Zijn er nog liefde zusters of wordt er niet meer gewaakt. O lieve ik weet er zoo alles van, van ziekten en oppassen en daaraan gepaard gaande drukten. Houd je maar goed! Dag! |