Volledige werken. Deel 23. Brieven en dokumenten uit de jaren 1884-1886

[p. 156]

[24 mei 1884
Brief van G.L. Funke aan Multatuli]

24 mei 1884

Brief van G.L. Funke aan Multatuli. Dubbel en enkel velletje briefpapier, waarvan blz. 1-4 en 5 (⅘) beschreven. (M.M.) Met gedrukt briefhoofd G.L. Funke Nieuwe Heerengracht bij de Amstel, 37.

Amsterdam, 24 Mei 1884

Beste Dekker!

Met waar genot zag ik weêr eens onder de brieven die de post bracht, Uwe hand en al las ik met innig leedwezen dat het pak op Uwe longen maar altijd blijft kwellen, toch verheugde 't mij dat Ge overigens nog even pittig als voorheen zijt gebleven en vooral dat vrouw en kind U blijven boeien aan een leven dat zooveel ergernissen voor U heeft bereid.

Nu alles zoo goed gaat met Uw Woutertje is 't toch inderdaad een Uwer gelukkigste invallen geweest dat aardige ventje te annexeeren. Hoe zoudt Ge 't zoo lang op Uw Patmos^1. uitgehouden hebben als Ge die gezelligheid en liefde niet om U heen had gehad! Van harte hoop ik nu maar dat zijn karakter door den a.s. omgang met andere kinderen niet minder lief worde en Ge reden zult hebben Uw leven lang den dag te zegenen toen Ge hem tot U naamt.

Ja! Verhuizen is verre van aangenaam, vooral als men vooraf weet het minder ruim en vrij te krijgen dan men 't nú heeft. En zéker loopt Gij dat gevaar als Ge U naar Utrecht verplaatst. De huren daar zijn te hoog in verhouding tot Uw inkomen. Zoudt Ge niet liever, nu Ge zoolang 't buitenleven hebt genoten, in de buurt van een onzer steden met goede scholen, een dorp kiezen, van waar W. dagelijks de School kan bezoeken? Laat ons dat punt voòr Ge verhuizen gaat nog eens ampel bespreken. Het is belangrijk genoeg elkaâr daartoe te komen bezoeken om 't rustig te bespreken. Zijt Ge dus mettertijd besloten van N.I. te vertrekken, meld het mij dan in tijds dan kom ik wel eens een dagje over.

Den dag van 1 Mei waarop Ge recht hadt een wissel op mij af te geven hebt Ge weder laten voorbijgaan! Nu is dat niemendal zoolang ik in leven blijf, maar denk er aan dat Gij of Mimi na mijn eventueel overlijden stipt op dien dag een wissel van f 500. - op

1. Patmos: klein eiland voor de kust van Klein-Azië, legendarisch ballingsoord van de apostel Johannes.

[p. 157]

mijne erven behoort te trekken. Ge zoudt U zelven anders noodeloos schade berokkenen en niemand zou U dank weten voor eventueel verzuim.

Hierbij nu de f440. - Moet ik nog altijd voortgaan met die f60. - aan N. Fribourg? Noodig heeft de vrouw ze wel maar onmisbaar zijn ze niet voor haar, want zoodra ze geen inkomsten genoeg heeft om het hofje te blijven bewonen, wordt zij in 't Oude Vrouwenhuis opgenomen en daar heeft ze volledige verpleging. Zoo Ge dus goedvindt haar los te laten, laat mij dat dan maar verder behandelen.

Bij ons gaat alles wèl. De kinderen ontwikkelen deels goed deels redelijk en zijn vroolijk en gezond. Vrouwlief tobt nog wel als vanouds met hare migraine maar blijft overigens die zij was. Woning en zaken laten niets te wenschen over zoodat we heel licht dankbaar kunnen zijn.

Van vriend Zürcher hoor ik maar zelden. Wàt er eigenlijk tusschen hem en zijne vrouw gebeurd is weet ik niet, maar 't schijnt wel van dien aard dat een vrede-herstel vooreerst niet aan de orde kan komen. Of Z zal doorzetten met zijn studie? Ik hoop het, maar tot nog toe is zijn levensplan zóó dikwijls gewijzigd dat ik er niet voor zou durven instaan. Ook vrees ik zeer voor zijn vermogen indien hij 't niet heel vast gaat beleggen. Het ‘never mind’ is te veel zijn lijfdeun geworden! Ik wou dat hij twee jaren onder Uwe krachtige leiding bleef, dàn eerst zou hij stof genoeg hebben gevonden om weêr lust in 't leven te krijgen en zou ik 't zeker achten dat hy iets werd in de maatschappy.

Nu beste Dekker sluit ik voor ditmaal. De zaterdag morgen geeft mij veel drukte. Wees recht hartelijk met Mimi gegroet en leeft zoo gelukkig maar mogelijk is.

Uw vriend

G L Funke

Quintus is een onzer Redactieleden en wel P. van der Goot. Zijn hoofdtaak is 't schryven van 't Buitenlandsch nieuws.