Volledige werken. Deel 22. Brieven en dokumenten uit de jaren 1882-1883
(1991)– Multatuli– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 614]
| |
[mei 1883
| |
[pagina 615]
| |
't GinnekeGa naar eind4. ging - en evenzoo in een andere inrichting in Apeldoorn, waarvan ik hoorde zou ik vol moed wezen. Er zyn een paar gestorven, maar dat waren de nakomers. In hoofdzaak eten ze gierst, op pates schynen ze minder gesteld en dan kruimels brood en hard gekookt ei - en denk eens? meikevers! Wou gooide er voor gekheid een paar in en dat gaf een heele opschudding in de kudde. Ze vochten er om, zulke verscheurende beesten! - Nu heb ik ook twee kippen te broeien gezet de eene komen deze week ook uit. Dus het is hier wel een kippenland. als je nu komt van den zomer - moet je me leeren - o zoo'n boel. - Onze philip is weg. ik heb toen erg gesukkeld maar nu geloof ik weer opstreek te zyn met een fatsoenlyken jongen waar ik heel bly mee ben. Philip is nog gaan leeren voor tuinman, waar ik hem gelyk in geef. bovendien vryde hy met onze meid en is 't dus maar beter dat i weg is. Ik heb in een eeuwigheid niets van AlGa naar eind5. gehoord en houd m'n hart een beetje vast. Hoe moet dat toch?!! En zulk een toestand is bovendien zoo slecht voor 't humeur! O o ik vind het zoo naar. En die arme marie! Stakkert! Neen, liefde nr onze opvatting kent zy niet - maar in haar soort is ze niet kwaad, stakkert. en 't loopt haar ook niet mee. die Al, met zyn malle liefde! Zoo heel tegenstrydig met al zyn andere aspiraties. Nu, dag lieve. Over een dag of 8 zal ik je eens melden hoeveel kippetjes er nog in leven zyn.- Ik stelde dek daar voor me een paar brieven te dicteeren. Want o ik kryg 100 maal crispatiesGa naar eind6. van al de zaken die op zyn schryftafel liggen en wachten op afdoening! - Hy wil natuurlyk niet. ‘Dicteeren? je hebt mooi praten, ik zou toch eerst moeten weten wàt. Laten we nr DacotaGa naar eind7. gaan - neen, dan kreeg ik dáár brieven! In de courant zetten dat ik dood ben?’ - Verbeelje om geen brieven te beantwoorden! - Och, die dek is zoo eenig. Hy laat u beiden heel hartelyk groeten. des te hartelyker geloof ik omdat je niet aandringt op brieven van hem. Maar als ik hem overhaal tot schryven is dat nooit om eenvoudige vriendschaps of praatbrieven, maar omdat er iets bepaalds te beantwoorden of te zeggen is. En dek is eigenlyk zoo hamletachtig bevreesd voor de daad al schynt het soms anders. Maar ik sluit! Dag lieve menschen. ik kan er toch op rekenen dat we je zien van den zomer niet waar? ik hoop het hartelyk! Addio! M |
|