Volledige werken. Deel 18. Brieven en dokumenten uit de jaren 1875-1877

[september 1877
Herinneringen van Marie Anderson]

Betreffende dezelfde gebeurtenissen in de nacht van zondag 9 september op maandag 10 september 1877 vertelt Marie Anderson in haar Uit Multatuli's Leven, (Utrecht 1981) blz. 27-29 het volgende:

Eens toen 'k te Wiesbaden in den ‘Schwarzen Bock’ woonde, had tegen het aanbreken van den dag een jong paar, gebruik makende van mijn naam, zonder bagage en op een tijd dat er geen trein kon zijn aangekomen, zich daar ingekwartierd. Ik kon niet gissen wie dat waren, en ze sliepen 's morgens nog, tot twee uur toe. Echter vond de huisknecht een kaartje in een ter reiniging buiten de kamer gehangen pantalon, die tot bovenaan met slijk was bespat, en op dat kaartje stond Signor Edouard Douwes Dekker. Nu wist ik 't, maar niet, wat er stak achter dat nachtelijke gebruik maken van mijn logies; waarom ik mij naar D., die toen mede te W. woonde,

[p. 725]

begaf, en vroeg: ‘Weet je dat Ed. vannacht bij mij in huis is gekomen?’ - Hij staarde me aan, en nu vernam ik, dat zijn zoon, door den nood uit Italië gedreven, 's nachts te voet met zijn meisje uit Mainz naar Wiesbaden was gekomen, maar dat zijn vader hem had toegeroepen: ‘Eduard, alleen kan je binnenkomen, anders niet!’ - Doodmoe en wanhopig waren die twee toen ergens, in de koude nachtlucht, op een bank gaan zitten, tot het daagde; waarop zij dan, om onderkomen te vinden, van mijn naam hadden gebruik gemaakt, zeggende dat ik hen kende.