Volledige werken. Deel 18. Brieven en dokumenten uit de jaren 1875-1877

[november 1875
Herinneringen van D. Haspels]

25 november 1875

Herinneringen van Dirk Haspels aan de benefiet voorstelling van Vorstenschool. Hierin brieffragmenten aan A.J. le Gras, waarvan de originelen aanwezig zijn in het M.M. In: Woord en Beeld 5 (1900), p. 223-224. (K.B. 's-Gravenhage; fotokopie M.M.)

(....)

En een andere creatie waar ik veel plezier van heb gehad, mijn eerste succès trouwens, in Rotterdam, dat was de Koning in Vorstenschool... Wat een heerlijke tijd!

En terwijl Haspels, nu zeer opgewekt door zijn praten, veel vlugger dan straks, opstond, om wat documenten te zoeken, zei mevrouw, dat hij toch al veel vroeger óók succès gehad had. Als Valkentony in de Goudboor bijvoorbeeld. Toen de directeur van de Haagsche Opera Marck dat gezien had, had hij nog gezegd: 't is schande dat jij geen Fransch kent, want jij moest de wereld in.

‘Kijk's’ - kwam Haspels terug - ‘die beelden op den schoorsteen:

[p. 98]

Hamlet en Ophelia, heb ik van Dekker gekregen, toen ik voor mijn benefiet de Vorstenschool gekozen had, - met Beersmans als de Koningin. - En die hulde was zoo hartelijk voorbereid.

Eerst had hij aan Le Gras de volgende instructie gegeven in een brief. Hij moest me toespreken:

(gesproken (onder verbetering): ‘m'nheer Haspels, na de zoo wel verdiende toejuichingen die u in de ooren klonken, heb ik U nog iets meetedeelen, dat naar ik vertrouw ook aan gene zyde van 't voetlicht met belangstelling zal gehoord worden. 't Is 'n groet uit de verte.’)

Of zoo-iets naar uw goeddunken.

Toen volgde daarop deze toelichting:

Toespraakje

Eerst naar verkiezing al of niet het toespraakje dat in m'n brief van gist'ravond staat.

En dan (almede naar verkiezing) 't volgende:-

Mag, na 't gejuich dat in deez zaal weerklonk,
- Die hulde aan kunst, zoo welkom in onze ooren!-
Mag, na den byval dien publiek u schonk,
Een weergalm uit de verte zich doen hooren?

Een galm van verre! Over berg en beemd
Zendt U een vriend z'n groeten en z'n hulde,
Hy mengt den kreet die aan z'n hart ontwelt,
Aan 't handgeklap dat dezen tempel vulde.
Een groet? Van wien?

Ge raadt het?

Neen?

Welaan,

De auteur was in den geest getuige van uw streven:
Hy roept: ‘heil Koning George, zóó door Kunst verheven!’
En biedt door my, u dank en handdruk aan.

Groet, dank en handdruk van Multatuli aan den artist Haspels.

[p. 99]

En toen kwam daar weer nader onder met potlood - Dekker kon nooit iets schrijven, of er kwam nog 'n ideetje in potlood bij-:

Ik bedoel dat ge dit laatste, buiten 't versje om, herhaalt by 't toereiken van de hand. Maar dit alles weet ge beter dan ik

(....)