Volledige werken. Deel 17. Brieven en dokumenten uit de jaren 1874-1875

[4 maart 1875
Bericht in het Leidsch Dagblad]

4 maart 1875

Bericht omtrent de eerste twee opvoeringen van Vorstenschool, in het Leidsch Dagblad, no. 4620. (K.B. 's-Gravenhage; fotokopie M.M.)

In eene particuliere correspondentie wordt omtrent de opvoering der Vorstenschool, gisteravond te Rotterdam, gemeld:

‘Zoo, warm uit de Vorstenschool terug, moet ik je zeggen, dat het subliem was.

Het stuk is mooi, en, wanneer ik de stemming van het publiek uit de gesprekken, om me gehouden, naga, begrepen.

Het spel van alle dramatis personae was goed, - van de mannen, van Le Gras (het onbeduidende jonkerendom voorstellend) vooral. Mina Krüseman speelde eigenlijk niet. Die oogen, hè, - die houding, vorstelijk!

In het gedeelte, waarin over het gemakkelijke van kritiek, en 't zeldzame handelen gesproken wordt, - zag ze 'r wat emancipatorisch-ironisch uitdagend uit. Maar prachtig!

Elise Baart, uitstekend in haar rol, iets angélieks, wat niet misstaat. Maar, o verrassing!

In de pauze, voorafgegaan door een wezenlijk donderend applaudissement, dat geen einde nam, ging het scherm op, en daar stond, naast de mannelijke acteurs, een oud man, mager en lijdend, en dat was:

Multatuli.

Het regende lauwerkransen, en op het tooneel stond een hulde van de werkende artisten, in den vorm van een prachtige schrijftafel, met werkstoel en beeldje.

In een zeer keurige aanspraak bood Le Gras dit, mèt een zilveren lauwerkrans, den auteur aan.

[p. 484]

Multatuli was te zwak, van aandoening, om zelf te spreken; Le Gras bracht zijn dank uit aan het publiek.

Herhaald donderend applaus...

Deze avond is Multatuli zeker een feest geweest. Ik geloof dat Publiek hem ten minste een beetje begreep.’