Piet of Klaas bij de zelfde heeren van de directie of de commissie gekomen om mij aan te bieden als actrice, en had ik een rol voor hen gespeeld, tien maal beter dan ik nu in staat ben het te doen, dan zouden die zelfde heeren, die nu met duizenden gooien, mij hoogstens honderd gulden per maand geboden hebben, of mij verteld hebben dat ik mooi was, om mij met niets af te schepen en mij vrij te laten voor mijn schoonheid te eischen zoo veel ik die zelve waard zou achten! Voilà le théatre. Ik weet niet meer hoe veel impresarii van alle rangen en soorten ik reeds de deur uit heb gezet, noch hoe veel courantiers ik uitgelachen en onverrichter zake weggezonden heb, maar ik weet wél dat ik de dubbele kontrakten in mijn handen heb gehad en dat de équipage voor mijn deur gestaan heeft om mij naar de villa te brengen, die ik cadeau kon krijgen. Tot een vast inkomen, verdiend als chanteuse of actrice op een tooneel, heb ik 't nooit kunnen brengen. Nu zal ik 't zóó ver brengen, en verder nog, maar dit is niet als kunstenares, 't is als Schrikbewind!!
Kunt gij nu wachten tot 't Schrikbewind voor goed geïnstalleerd zal zijn, dan hebt gij kans op betaling voor uw werk. Zoo als de zaken nu nog zijn, zie ik niets in 't tooneelleven dat lucratief genoemd kan worden, integendeel! Gij zoudt toiletten noodig hebben en in Amsterdam moeten wonen, waar uwe uitgaven al zeer spoedig uwe inkomsten overschrijden zouden.
Zoo als gij ziet, behandel ik talent als een ondergeschikte zaak, dit is om de eenvoudige reden dat alle menschen, die niet leelijk zijn en ziel hebben, zonder bizondere gebreken te hebben of dom te zijn, talent moeten hebben, talent genoeg, om uit te munten op ons tooneel.
Gij hadt mevrouw Valois Sablairolles niet moeten noemen als een type, want al was dat zieltje ook nog 100% leelijker dan zij is, dan zou zij nog blijven huilen op het Haagsche tooneel, waar directeur en troep één zijn, één enkele familie.
Nu nog een vraag... een heele intime, indiscreete vraag. Gesteld alles ging naar wensch, gij kwaamt aan 't tooneel, werdt betaald en hadt succès, hoe zou het dan met de Dek moeten gaan? Kwam hij in Amsterdam, dan compromitteerdet gij elkander en zoudt gij uw eigen vijanden wapenen tegen u; en bleef hij in Wiesbaden... neen, Miesje, breng geen liefde ten offer aan een métier of een gloriedroom; gij zoudt te laat gevoelen hoe veel ge verloren hadt en hoe weinig gij er voor weer zoudt krijgen; nooit genoeg!