12 jaren dacht ik. ik hield mijn hart vast het geheel zijn stemming zou bederven. ‘hé, wat verveelt mij dat! zeide hij een paar maal. ik nam dit echter op als: ‘hé, wat komt deze revisie mìj ongelegen - Van morgen was ik met het tweede en hij met derde vel bezig hij zeide weer herhaaldelijk dat het hem vervulde.
- Je bedoelt zeker dat het je stemming een anderen weg uitvoert zeide ik, vervelend... ik vind het zoo goed.
- Ja zeide hij, 't zal me vervelen omdat ik me moet inhouden. ik zou overal wel noten bij willen maken. Maar de noten zouden langer worden dan 't boekje. en ik zou die niet kunnen geven voor de gewone prijs. 't zou alles vijandelijk zijn en op 'n pleittoon... ze zouden me veel kosten die noten en toch ook 't niets bijvoegen valt me moeilijk.-
ik hoop ik hoop hij er niet nog toe over gaat. Ze zouden hem bitter maken en z'n gezondheid zou er eveneens onder lijden! Arme lieve dek.