Volledige werken. Deel 15. Brieven en dokumenten uit de jaren 1872-1873

[12 december 1872
Aantekeningen van Mimi in Dagboek]

12 december 1872

Aantekeningen van Mimi in Dagboek II. (M.M.)

12 Dec. 1872.

funke is geen beminnelijk mensch, ik veronderstel dat hij een goed mensch is, maar beminnelijk is hij niet. hij pretendeert over allerlei een oordeel te hebben, wil zijne zoogenaamde opinie staande houden, niet met kwaadheid maar wel vinnig. Bijv. over die grafschriftjes, toen hij z'n minachtend oordeel geuit en notabene daarom de druk opgehouden had!, schreef D. hem een uiterst vriendelijken, uitvoerigen brief. Hij antwoordde daarop kortaf dat hij bij z'n opinie bleef. Dat zou zelfs voor 'n ander kwetsend geweest zijn van tacteloosheid. Waarom hield hij z'n oordeel niet voor zich of ging de zaak om? Dek was zeer gevoelig voor z'n handelwijze, niet om funke's oordeel, dat doet niets ter zake - maar om dat d's uitvoerigen, hartelijken brief in 't water was gevallen. D. zelf zegt ergens hij geen menschenkennis heeft, in tegenstelling van menschenkunde, nu dit beaam ik ten volle. Hoe dikwijls geeft hij niet hart uit, waar hij beter deed dat niet te doen. Ook nu weer. funke is bar - hij wilde dat D. in de wolken was over dat stuk van Vosmaer en nu hij dat niet is - schrijft f daarover lang en breed. Ook over andere krantjes, dat D. zich dat niet moet aantrekken! Och nonsens! Zoo ook heeft hij D. dezen zomer 300 f voorgeschoten. nu verzocht D. hem dat intehouden door hem de helft van 't honorarium uittebetalen tot het voorschot aangezuiverd was. Dat kan niet zegt hij. nu wat niet kan kan niet, maar hij gebruikt daarbij de uitdrukking ‘verg nu niet meer van me’. Die uitdrukking alsof D. hem god weet welk offer of voorschot gevraagd had zit D. dwars in den maag. hij heeft er nog niet op geantwoord, en heeft zelfs funke's laatste brieven niet gelezen om geen aanleiding te vinden tot ergernis. 't Is jammer, ik hoop het nog in orde

[p. 513]

komt en dan goed gaat want ik geloof funke goed is - hij heeft als lieder de qualités van zijne défauts, maar wat meegaandheid!

Nu D. ergert zich over funke - en over ons geldgebrek. twee dingen die hem 't werken niet makkelijk maken. Ook zeide hij heden van de adolfshöhe tehuis komende: ‘m'n onderwerp maakt mij bitter. ik zal blij zijn als ik met wat anders aan den gang ben.’ deze bundel is bijna voltooid. dan krijgen wij V - Woutertje. Hoewel hij dat dezen zomer aan funke beloofd had geloofde ik niet, het er toe komen zou, maar voor eenige dagen begon hij er over te spreken. O heerlijk Woutertje!-

Gister sprak D. van van hier te verhuizen. hij zeide, zuidelijker. en wij dachten toen aan Marseille. dat zou heerlijk zijn! ik zou daar misschien les kunnen geven. wij hebben de route al nagezien en spreken er over alsof 't zeker was. Hij zeide zoo blij te zijn het mij genoegen zou doen.

Wat D. ook ontstemd is 't hoesten dat hem belet te slapen. hij hoest voornamelijk als hij ligt. hij wil z'n raam niet sluiten en ook geen dokter spreken (leider). Ik ben soms ongerust. Zijne stemming is zeer variabel. Hij kwam zeer ontstemd tehuis, zeide hij ginds bijna niets gedaan had. at (4 uur; nog zonder lamp) weinig en ging toen op de bank liggen. 't hoesten belette hem inteslapen en hij was zeer zacht droevig gestemd toen. Eindelijk zeide hij: neen 't gaat niet, steek de lamp maar aan. ik deed dit, maakte de thee, hij las eerst een rotterdammer en zit nu dapper te schrijven. ik zie 't nu vrij goed gaat. In de rott las hij in een advertentie dat er roode vischjes en allerlei voor mij vreemdnamig indisch goedje werd aangeboden. hij heeft dikwijls gezegd hij 't vreemd vond men die zaken in Holland niet verkocht. dit was nu voor 't eerst hij 't geannonceerd zag.