maar wat eene Courant voor zulke berigtjes geven kan, en dus moet ik wel te vreden wezen. Ik neem dus het aanbod om my voor vast te verbinden met dankbaarheid aan, en zal myn best doen myn bulletintjes zoo weinig onbelangryk te maken, als maar eenigzins mogelyk is. Wilt ge my terstond waarschuwen als ge iets daarin wenscht veranderd te zien?
Het honorarium tot 15 Novr op den ouden voet, is meer dan fatsoenlyk. Ik ben er verlegen meê. En toch heb ik nu een verzoek. Gy hadt de goedheid my de nummers te zenden, waarin myn geschryf was opgenomen. Ik dank U daarvoor heel instantelyk, want die Couranten (zes in de maand, ongeveer) bragten my 't eenige nieuws wat ik van Holland hoorde. Toch bezwaarde my het door U (of door de H. Ct) uitgegeven porto- en zegelgeld. Als de betaling van f 50. - had kunnen voortgaan, zou ik gaarne daarvan de kosten der Courant hebben willen laten aftrekken. Nu kan ik dat moeielijk dragen, en toch wilde ik de Courant zoo gaarne dagelyks ontvangen. Als ik nu in de meening was, dat f 25 schraal was ter betaling van myn berigtjes, zou ik verzoeken om de Courant gratis bovendien. Daar zie ik nu tegen op, en laat het dus over aan Uw oordeel, of dat verzoek indiscreet wezen zou. Als ge er echter om vraagt, laat dan SVP niet gissen dat ik het doe om de betaling van f 25 te verhoogen, want ik blyf er by, dat die hoog genoeg is, ja te hoog nog. -
Ik weet weinig nieuws uit Holland! Ja, maar 't weinige dat ik er van hoor, maakt my verdrietig. Komt het dan niemand in den zin er op te wyzen, dat alles wat er nu gaande is, een gevolg is van de toestanden waarop ik voor jaren gewezen heb? ‘Verrotting’ ‘bedorven atmosfeer’ &c, zyn nu woorden aan de orde van den dag. Toen ik 't zei, werd ik gesmaad. Myn vrouw en kindren zwerven. Ikzelf leef kommerlyk. Is dat billyk? Och ik ben verdrietig.
Myn vrouw zal nu over weinig dagen onderwys gaan geven op een school, waar de kleine meid met haar woont. Na aftrek van 't pension der kleine, ontvangt myn vrouw nu fr 5. in de maand. (fr 40-fr 35) 't Is bitter. En dat zy daar op haar ouden dag moet gaan les geven op een school! Enfin!
Ik kan niet goed schryven, wyl myn oogen me zeer doen. Als dat niet betert, ziet het er slim uit. Ik heb den nieuwen Gouv. Generaal geschreven, om my weer in dienst te nemen. Dan zouden myn vrouw en kinderen brood hebben. Hy heeft my niet geantwoord.