Akelige zamenloop - omdat ik van morgen geen lak had heb ik een oogenblik in vreesselyken angst gezeten dat jou dagboek in handen van anderen zou komen! Ik had't van nacht ingepakt in portefeuille en koffer - en die koffer liep gevaar. Ja, ja 't is beter dat ik het terug zend.
Misschien zal ik jou brieven moeten verbranden, ik vrees weldra geen plaats te hebben waar ze veilig zyn. Is dat bitterheid genoeg? Je weet niet wat het my kost je dagboek intepakken. Maar nu zeg ik zelf: het moet. Eerst vond ik het wreed van je.
Adieu Mimi. Bedank Truida en francisca die zoo lief en hartelyk voor my geweest zyn. Was't om uwentwille, om mynentwille, ik weet het niet maar ze waren innig lief.
later
Weêr heb ik alles gelezen. O Mimi hoe dank ik je voor dien blik in je heerlyk gemoed - en dat moet ik nu weggeven!
Telkens by't lezen woû ik antwoorden op die geschiedenis van je hart. Maar eilieve hoe kan dat? Dan sluit ik immers niet.
Zorg als ik weêr in den Haag kom dat Truida iets van Albert weet, van uw Albert.