375.
Oef! Nu weer van Leentje. Stoffel beschuldigde haar van dien verkeerden val in z'n hemdsboordjes ‘die zo nadelig werkte op 't respekt’ en klaagde dat ze 'm altyd zo mal aankeek, als-i ‘heren had’.
Dat ‘heren hebben’ was 'n privatissimum over de leerwyze van Prinsen, die nog niet was uitgevonden, maar door Stoffel werd voorgevoeld. Leentje bracht thee by die zaak, en was eenmaal niet geslaagd in 't wegbyten van 'n lach, toen ze Stoffel z'n naam hoorde spellen, en uitvaren tegen 't onkiese ouwerwetse ‘esse té’ dat dan ook lelyk is.
En dan, die bessen met suiker!