134.
Omnis comparatio claudicat. Natuurlyk. Anders was 't similitudo. Gelykheid zou de Gelykenis doen vervallen.
Wat zoudt ge zeggen van iemand die de schone parabel van Jezus over 't berouwhebbend kind van zich stootte, omdat...
- Dat gaat my niet aan. Daar wordt gesproken van een verloren zoon...
- Welnu?
- Ik?... ik ben 'n verloren dochter.
Zo-iets ontmoet men veel, en ik houd er niet van. Men moet in 't vatten van de bedoeling des sprekers of schryvers ‘van goeden wille’ zyn. En dit is vooral nodig by vergelykingen, gelykenissen en parabels.