Nommerkransje

[p. 13]

Negen en een is tien.

Dat vijf en vijf, of tweemaal vijf is tien,
Kan ik wel aan mijn handen zien.

Ik heb mijn vingers maar te tellen:

Ook wijzen 't mij mijn voeten aan.
Tel ik de menschen, die daar gaan,

Dan mag ik vrij veronderstellen,

Dat zij en ik tien oogen hebben met elkaâr;
Zij met hun vieren acht, mijn twee zijn ook een paar.