Brahman. Deel 1

[p. 237]

[Als 'k aan een brief van wie ik lief heb, smul]

Als 'k aan een brief van wie ik lief heb, smul,
Verleng door kleine hapjes ik 't onthaal:
Mijn oogen likken zuinig ied're haal,
Ied're misplaatste punt op, ied're krul;

Met een gedachte aan mij, een glimlach, vul
Ik 't wit tusschen twee letters, en 'k vertaal
Een inktkladje als een half beschaamd signaal,
Dat - als de pen - het hart vol was en gul.

Zoo lees 'k, als voor een heele nacht de zon
Verreist, aandachtig langs de horizon
Zijn afscheidsgroet in gouden hroglyph;

En 'k voel verwaarloosd me en teleurgesteld,
Als 'k niet, letter na letter, heb gespeld,
Voordat 'k naar bed toe ga, een zonnebrief.