Brahman. Deel 1

[p. 233]

[Zooals een ongelukkig man de rij]

Zooals een ongelukkig man de rij
Van smartgedachten in zich klinken hoort -
Lang, lang geleden had 't zich ingeboord,
En steeds herleeft hij 't, al is 't leed voorbij;

En denken moet hij: ‘Als ik toen... Als zij...’ -
En 't eindloos vaak herhaalde, woord na woord,
Herhaalt zich strak. - 'T is af. - Hij kan nu voort
Met 't werk, maar weet: hij is slechts even vrij -

Zoo, onverbidd'lijk, gilt dezelfde reeks
En steeds de onverbiddelijk-zelfde reeks
Van melodieën uit 't orgel door de straat:

Mechanisch boven al 't levend geluid
Schreeuwt waanzin van gestorven wanhoop uit,
En dwingt tot luist'ren, voor hij verder gaat.