Brahman. Deel 1

[p. 212]

[Dan schouwt de geest wijd bliksemende velden]

Dan schouwt de geest wijd bliksemende velden,
Waar gepantserd om vrouw of koning te eeren,
De voortijd streed en trachtte vrees te leeren
Voor dood, die orak'lende Eiken voorspelden -

Toen de echo's verbijsterd elkaar vertelden,
Hoe klakten op schilden bonzende speren,
En krijgsgeschreeuw trilde in gonzende sferen
Door storm uit zilveren en bronzen helden -

Toen Goden naar sneeuwwitte Lichtpaleizen
De donder van hun zonen hoorden rijzen,
Neerziend naar de aard' met trots en angst en nijd -

Godinnen aan hun gunstelingen brachten
Eindlijke doodshuiv'ring van liefdenachten,
'T heldenlijf aaiend met hun godlijkheid.