Brahman. Deel 1

[p. 208]

[Verlangens, hunkerende spoken, jagen]

Verlangens, hunkerende spoken, jagen
In onontkoombaar vuur van tooverkringen
De zielen rond, vergeefsche vluchtelingen,
Die aan de daad kort-koele schuilplaats vragen.

Onverschillig schak'len nachten en dagen
De eeuwigheid saam uit donk're en lichte ringen:
Wegschertst 't voorjaar zijn sterflijkheid met zingen
De zomers hijgen en de herfsten klagen.

Zijn sneeuwgebergten blauw naar zee gegleeën,
Dan wolken wit terug de wereldzeeën,
Doodenmarsch dond'rend, dat ze zijn herboren.

De stormen zoeken, waar ze rusten mogen.
'T oud Duister zelfs sluit nooit zijn sterre-oogen,
En schreit om 't wereldleed met meteoren.