Brahman. Deel 1

[p. 205]

[Hoort, ijle volken! Niet tot eeuwigheid]

‘Hoort, ijle volken! Niet tot eeuwigheid
Zal bewustloos uw geest op 't duister zweven:
Hoort, nu tot korte siddering van leven
U wakker dreunt mijn God's ontzaglijkheid.

Hij, die de koren van nu-zal'gen leidt,
Heeft voor u lier me en profetie gegeven,
Tot heug'nis, als u weer heeft opgeheven
Naar de aard' de golfslag van went'lende tijd.

Straks zal de dood niet meer van Phoibos klinken,
Zal uit fel oogenblik uw ziel verzinken
In tijdeloos donker van blinde rust:

Later, herdenkt, als 't onverganklijk wezen
In uw besef tot weten is herrezen,
En schoonheid uw herinn'ring wakker kust.