Brahman. Deel 1

[p. 204]

[En toen zijn hand de gouden lier bewoog]

En toen zijn hand de gouden lier bewoog,
Apollo's gave, een klankenrijke zon,
Was 't, of door 't lange grauw op de Acheron
Een vlucht van schitt'rend gele vogels vloog.

En nu voor 't eerst cirkelde in lichte boog
Om schimm'lig doodenland een horizon,
Waar 't grijs van de affodil tot roos begon
Te ontvlammen, nu 't van Orpheus vol zich zoog.

'T leek, of de bovenwereld naar de Nacht
Was neergezonken, nu tot wereldpracht
Openstraalden Orpheus' metamorfozen:

Zijn purp'ren mantel was door eigen licht
Een morgenhemel, en zijn wit gezicht
Een stille Olumpos, vol apotheozen.