Brahman. Deel 1

[p. 110]

[Maar 'k danste 't liefst volgens wiskund'ge wet]

Maar 'k danste 't liefst volgens wiskund'ge wet:
Door 't x-y-vlak zwierde ik horizontaal.
En dan met lucht'ge sprongen, vertikaal,
Zweefde als een mug ik op en af langs z;

Zich weven zag 'k uit schimmig lijnennet
De oneindigheid tot kronkel van spiraal:
Het teeken van de almachtige integraal
Heb 'k, toov'naar, steeds met trotsche krul gezet.

Huiv'rend zag 'k staan in de omzwaai van de nacht
De Menschenzoon, priester van God's geslacht,
Ov'ral aanwezig heerscher, het Getal,

Dat de omtocht van mijn sterrevolken leidt,
En meteoren en kometen smijt.
Schertsend, door 't statig rythme van 't heelal.