Omstandig journaal van de reize naar Groenland, gedaan door commandeur Maarten Mooy, met het schip Frankendaal

[p. 3]

Voorbericht.

De Beminnaars der Historiën en Reisbeschryvingen, hebben van alle tyden af veel belang gesteld in de echtheid der Berichten, en de geloofwaardigheid der Schryvers; immers dezulke waaren altoos hun ’t aangenaamst, waar van zy overtuigd waaren, dat de Verhaalen, zonder eenig eigen belang, by ’t leeven der Reizigers, en dus door hun zelv’ geschreeven, of uit hun mond letterlyk overgenomen zyn.

Het byzonder Noodlot, ’t welk my niet alleen, maar ook nog vier anderen Commandeurs op onze laatste Reize naar Groenland allervreeslykst gedreigd, en twee van ons allerjammerlykst getroffen hebben, kon my niet doen afzyn, om de Bestierder van ’t Heel-al door eene nadrukkelyke herdenking voor zyne wonderbaarlyke Verlossing dankbaar te zyn; ik verzuimde derhalven niets om alles zo van ’t geen my, als ’t geen ons allen, zo aan de Velde, als in de Bezetting voornamentlyk overgekomen is, op ’t zorgvuldigst in myn Journaal aan te tekenen, om het zelve by behouden Arrivement in een geschikter order over te schryven, om niet alleen my zulks daar door eene Nagedachtenis te verschaffen, maar ook anderen, die van onzen rampspoed vernoomen hebben, hen alles op nieuw te

[p. 4]

kunnen verleevendigen als of zy zelfs ooggetuigen daar van geweest waren.

Ik vond myn arbeid niet vergeefsch gedaan, want de sterke aanzoek om een Verhaal onzer Lotgevallen, ramp-spoeden in het Ys, en onze wonderbaarlyke Redding, heeft my allen spoed doen maaken, om het zelve zodanig in orde te schikken, als het nu door den Druk word gemeen gemaakt.

Aan de Echtheid deezer Journaal hebbe niemand te twyffelen, waarom ik alle Exemplaaren vooraf met myne Handteekening hebbe bekragtigt.

Den Vaderlande en derzelver Maatschappyën, Groote en Kleene Visschereijen, en den Koophandel wensch ik den zegenrykste Bloei, en den Leezer het Welvaaren.

Amsterdam 16. Maart

1787. [getekend] Maarten Mooij