Cent emblemes chrestiens

met een transcriptie van de in handschrift bijgevoegde Nederlandse vertalingen van Anna Roemers Visscher

[p. 20a]

20. Cane.

Een suffert van een Prins, die onverstandich dof,
Niet weet, niet siet, niet hoort, Maer achteloos en slof
Na t'hooren seggen van een ander Recht gaet spreeken
En self niet onderscheijt de Deuchden en gebreeken,
Dees Prins (slechs met de naem) moet weeten dat hy wis
Geen hooft van sijnen Raet, maar slehs trompetter is.
Die dan vertrouwt sijn om Goodts Wetten wt te deelen
Moeten met sulcken Prins, jn alles veel Verscheelen.

Le Prince vieil, ignare & non sauant,
Qui n'a de soy aucune experience,
Sus voix d'autruy son peuple va iugeant,
Sans que du faict ait nulle cognoissance.
Tel Prince on peut nommer, sans qu'on l'offence,
De son conseil non chef, ains trompeteur,
Qui de la loy du vray Dieu se dispense,
Pour estre veu de ses serfs seruiteur.

[p. 20b]

Artis egēs, & mētis inops, sine pectore Princeps,

Jndocilis genti reddere iura suae:

Non Dux, vana Ducis potius dicatur imago:

Nam populos fama, non ratione, regit.