Cent emblemes chrestiens

met een transcriptie van de in handschrift bijgevoegde Nederlandse vertalingen van Anna Roemers Visscher

[p. 11a]

11. Qvem timebo

Int' midden van de Zee daer Dulle winden maken
Een Schrickelijck tempeest, is Godt dees man sijn baken.
Daer seijlt hij Recht op toe. noch klip, noch drooge Zant,
En deert hem. (Daer soo menich duijsent schip op strant.)
Die vast op Godt vertrouwt gaet nimmermeer verlooren.
Hij wil hem helpen en altijt in noodt verhooren.
Maer die Godt niet vertrout, moet weeten voor gewis,
Datt daer gheen plaets voor Hem sonder Perijkel is.

Du grand peril des vens & de la mer,
Cest homme a bien cognoissance tresclaire,
Et ne craind point de se voir abismer,
Puis que son Dieu l'adresse & luy esclaire.
Nul, qui en Dieu remet tout son affaire,
Ne se verra despourueu de secours.
Mais cestui-la, qui fera le contraire,
Sera confus par son propre recours.

[p. 11b]

Quamlibet iratos, venti, exercete furores:

Tuta tamen summis cymba natabit aquis:

Nec tumidos metuet fluctus, nam lucida coelo

Fax micat, optatae dux mihi certa viae.