Claribella

[p. 48]

XXIII.

Uw kusjes hippen en springen

als vogeltjes op mijne lippen:

ik hoor ze er hun wijsjes zingen,

ik laat ze er zich laven en nippen.

Dan slaken de mijne hun vleugelen

en zweven hun zusteren tegen.

Wel poog ik hun vlucht te beteugelen:

zij fladdren al halverwegen.

En zoo vaak zij elkander genaken,

zie ik - hoe duidlijk - twee vlammen

hartsvormig verschijnen en blaken

met rozig opkrullende kammen....

Uw kusjes hippen en springen

als vogeltjes op mijne lippen:

ik hoor ze er hun wijsjes zingen,

ik laat ze er zich laven en nippen.