Het Brabandts nachtegaelken, met zijn driederley gesangh, te weten minne-liedekens, herders-sanghen, ende boertigheden

[p. 205]

Kluchtigh lach-liedeken.

Stemme: Maeyken is het niet een spijt?

LEstmael komend’ onbekent
t’Huys-waert uyt de Maegt van Gendt,
Vol van drincken, en van slempen,
Vond’ ick eenen Vlaemschen quant,
Met een huys-man uyt de Kempen,
En een Wael uyt Luycker-landt.

2. Die daer wedden onder hun,

Wie sou kacken dick oft dun:
’t Waren de vermaerste drollen
Die men oyt op voeten sagh,
Die het minste soude prollen,
Sou betalen ’t heel gelagh.

3. Lieven die was wel gesint,

Want hy had den aers vol windt,
Hy heeft sonder veel te rasen
Stracx hem tot het werck bereyt,
Eenen Bier-gast uyt-geblasen,
In de sesthien stappen wijdt.

4. Doen quam daer den Kempenaer,

Vol van Bry, heel dick en swaer,
Vyt sijn aers-gat op geswollen
Heeft hy daer sijn pack gelost,
In de breedte met sijn krollen
Meer als een vrouw heffen kost.

5. Maer den Wael seyd’ heel benauwt,

‘k Ben hier voor ’t gelagh gekraut,
Want hy noyt soo vrome stucken

[p. 206]

 

Had gesien in ’t Landt van Luyck,

 

Van benoutheydt wou het lucken,

 

Dat hy dun wiert in den buyck.

 

6. Dus ontschoot hem met gewelt

 

Een pastey in ’t midden ’t velt,

 

Sulck en wasser sonder gecken

 

Op de wereldt noyt gesien:

 

’t Was een tafel om te decken

 

Wel voor twaelf of derthien lien.

 

7. Seght my Peeter, Klaes oft Thijs.

 

Wie heeft hier verdient den prijs?

 

En ghy die hier zijt van feeste

 

Tot wie zijt ghy ‘t meest gesint

 

Van de Tafel houdt ghy ’t meeste?

 

Dus heeft hem den Wael verdient.