Het Brabandts nachtegaelken, met zijn driederley gesangh, te weten minne-liedekens, herders-sanghen, ende boertigheden
(1650)–Jan Mommaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 198]
| |
Stemme: Si c’est pour mon pucellage.WIlt dan niemandt Rondom-leelijck
Eens uyt-strijcken na waerdy,
Soo moet ick ‘er aen: want sy
Is oneerlijck, leelijck, smeelijck,
Trots, begeerigh, smeerigh, vuyl,
Grof en ongeschickt van muyl.
2. Plomp en leelick sijn haer zeden,
Leelijck is haer wreedt gelaet,
Schrick’lijck leelijck is haer praet,
Dick en leelijck zijn haer leden,
Daerom op het korst geseydt,
Rondom-leelijck heet de Meyt.
3. Maer sy seght, sy is weer eerlijck,
’t Welck sy in haer hert beklaeght:
Want het is haer noyt gevraeght,
Anders was sy wel begeerlijck,
Hadse maer versoeck gehadt:
Maer het hooft belet haer dat.
4. Want ic seg u, ’t is wat sonders;
’t Schijnt een monster oft gedrogh,
| |
[pagina 199]
| |
Op-gevoedt met Beyre-sogh:
Men behoort haer voor wat wonders
Op de merckten aen de lien
In een kraem te laten sien.
5. Want haer Moer hadd’ on-voorsichtigh
Rondom-leelijck op de schoot,
En doen trad s’een padde doodt,
Daer ’t fenijn uyt schoot seer schichtigh,
En bespatte gantsch haer borst:
Juyst had Rondom-leelijck dorst.
6. En sy heeft soo sterck gesogen
Al ’t fenijn al was sy jongh,
Dat noch op dees uur’ haer tongh
Met fenijn is over-togen:
Daerom magh oock geen fenijn
By haer tongh geleken zijn.
7. Sy is soo gewoon te liegen,
Dat als sy de waerheyt seydt,
Sulcx gants[ch] door onwetenheyt
Haer ten m[onde] uyt komt vliegen:
Want die eer noch goedt en heeft,
Acht niet hoe Godd’loos sy leeft.
8. Alle gasten te bekladden
Achter rugh met logens sterck,
In dees Wout-Aeps daegh’lijcks werck,
O fenijn en schuym der padden,
Marten Kael-gat Baviaen,
Hoe sal u dit noch vergaen?
9. Men sal u noch so af-malen,
Dat de kinders openbaer
V noch sullen roepen naer,
En u schand’ elck een verhalen,
Als u Meester wort beklaeght:
Dien ghy sijn profijt ontjaeght.
Gunst baert nijdt. |
|