Het Brabandts nachtegaelken, met zijn driederley gesangh, te weten minne-liedekens, herders-sanghen, ende boertigheden
(1650)–Jan Mommaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 180]
| |
Stemme: Lampons, lampons.ONlans hoord’ ick een gheklagh Bis.
Van Rosette, die ick sagh Bis.
Door een spleetken van de deure
Met haer Moeder sitten treuren,
Ay my, ay my,
Lieve Moeder staet my by.
2. So het meysken liet een sucht,
Seyd’ de moeder, maeckt genucht,
Lieve dochter zijt te vreden,
‘k Sal u tijds genoegh besteden,
Toeft wat, toeft wat,
Daer is noch genoech in stadt.
3. ’t Is nu wel een jaer geleen,
Dat ick staegh u heb gebeen,
Dat ghy my met rijcken Bouwen
Soudt in eeren laten trouwen,
Ay my, ay my, &c.
4. Maer de moeder heel ontstelt,
Seyde: neemt een ander helt;
Wilt ghy uwe groene jaren,
Voor een Ambachts-man besparen.
Toeft wat, toeft wat, &c.
5. Roosken slaende traen op traen,
Sprack de moer wel vinnigh aen:
Wilt ghy mijn geluck ontstelen,
| |
[pagina 181]
| |
Soo sal ick van droefheyt quelen,
Ay my, ay my, &c.
6. Neen ick kindt, volgt mijnen raedt,
Neemt een deftigh Advocaet,
Oft wel yemandt van der pennen,
Laet doch, bidd’ ick, desen Hennen,
Toeft wat, toeft wat, &c.
7. ‘k Prijs een geestig Ambachtsman,
Die den schouw doen roocken kan,
Die met alderlye waren
Kan een pennincxken vergaren:
Ay my, ay my, &c.
8. Dochter ’t is een eeuwig kruys
Staegh te sitten in het huys,
Om den Koopman te verwachten:
Wilt doch naer wat eelder trachten,
Toeft wat, toeft wat, &c.
9. Waert niet erger, als een vrou
Geen ontfangh en hebben sou,
Als sy van dees pennelingen
Tot een oortjen af moet dringen,
Ay my, ay my, &c.
10. ’t Is al niet wat ick haer segh,
En mijn dochters tijdt gaet wegh,
Had ik haer met rijcke Bouwen,
Als ’t hy meynde, laten trouwen,
Toeft niet, toeft niet,
Oft ghy brenght u in ’t verdriet.
11. Oorlof moeders, die naer reen
Soeckt u dochters te besteen,
Wilt naar pen noch degen kijcken,
Geeftse vry aen haers gelijcken,
’t Is tijdt, ’t is tijdt,
Oft ghy wort u dochter quijt.
Naer ’t duyster hoop’ ick ’t licht. |
|