Het Brabandts nachtegaelken, met zijn driederley gesangh, te weten minne-liedekens, herders-sanghen, ende boertigheden
(1650)–Jan Mommaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 74]
| |
Stemme: Flora komt nu ten dans.EDel Artisten koen,
Ghy jonge-dom van sinnen,
Komt met u lief in ’t groen,
Wy sullen gaen beginnen
Rethoricam t’hantieren,
Maken solaes en vreught:
Met Venus Kamenieren:
Want onsen geest verheught.
2. Den tijdt is komen hier
Dat men sal vreught beginnen,
Lustigh ghy Jongheydt fier,
Wilt met genuchten singen,
Heft op met soete talen
Rethoricam delicaet:
Op dat wy prijs behalen
Van alle Nijders quaet.
3. Dan sullen wy zijn vry,
En met rust’ mogen praten:
Komt met u liefken by,
Neemtse tot uwer baten,
Schenckt uyt Mercurius schalen,
En drinckt Vrouw Venus dranck;
Op dat op ons mach dalen
d’Eer van den Wijngaert-ranck.
4. Ick sach de Nymphen reyn
Den Roosen-krans bereyden,
’t Was in de Mane-schijn,
Daer ick my gingh vermeyden:
Op eenen tack van dooren
Het Nachtegaelken sangh;
Het was my soet om hooren,
Derwaerts nam ick den gangh.
| |
[pagina 75]
| |
5. Siende langhs eenen kant
Een Maget komen treden
Met bloemen in haer handt,
Spelend’ met lustigheden:
Ick docht in mijnen sinne
Wie dat sou mogen zijn,
Soo ickse wel gingh vinne,
Was het de Liefste mijn.
6. Doen ick mijn Lief aen-sagh
Onder haer eerbaere oogen,
Boodt ick haer goeden dagh
Om reyne min te toogen,
Schaem-roodt wert sy soo seere,
Doen sy d’oogh op my sloegh,
Ende uyt liefden teere
Heuslijck sy op my loegh.
7. Seer minnelijck voorwaer
Gingen wy daer spanceren,
Wy hadden geen gevaer
Voor Klappers oft Comeren,
’t Was uyt getrouwe minne,
Ende met haren danck,
Dat sy met hert en sinne
Haer trouwken aen my schanck.
8. Seght my maechdelijck greyn
Ben ick niet uwen Beminden?
Jae ghy, sprack sy certeyn,
Geen liever kan ick vinden;
Mijns herten melodye,
Mijn troost, mijn toe-verlaet
Schout alle vileynye,
En alle Klappers quaet.
9. Seer aerdigh van fatsoen,
En moedigh van couragie
Was ick in al mijn doen,
Als eenen kloecken Pagie,
Vyt enckel trouwigheden
Gaf ick dees Maget siet,
Mijn trouw en eerbaerheden,
s’En refuseerdes niet.
| |
[pagina 76]
| |
10. Ick sagh Aurora klaer
De duyster nacht verjagen,
En Phoebus korts daer naer
Met sijnen gulden wagen:
Ick sagh aen d’een contrey,
Door Ceres wijs verstandt,
Over bergh en valley
Veel vruchten schoon geplant.
11. Paris seer excellent
Deed’ my om scheyden dencken,
Voor een eerlijck present
Gingh ick de Liefste schencken
Een Laurier-tacxken schoon
Als eenen Roosen-hoedt,
Dit was dees bloem te loon,
Siet wat de liefde doet.
|
|