Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Willemsen, Petrus Theodorus]

WILLEMSEN (Petrus Theodorus), ged. te Venlo 23 Oct. 1744, overl. ald. 27 Febr. 1796, zoon van Theodorus W., kerkmeester der St. Martinuskerk en vaandrager der stad, en van Wilhelmina Crijnen, trad in 1764 in het Kruisheerenklooster, was professor infimae et tiro cinii aan de latijnsche school te Venlo, die 21 Sept. 1621 door den magistraat aan de leiding der Kruisheeren was toevertrouwd. In 1779 werd Willemsen beschuldigd een zijner studenten, Ber nard de Groot, te wreed gestraft te hebben. W. werd gesteund door zijn prior, Petrus Antonius

[p. 1215]

van Oeyen, en zijn medebroeders Petrus Syben, professor der rhetorica en der poësie, en Melchior Esser, professor der syntaxis en grammatica, welke 4 Nov. 1779 onder eede verklaarden, dat Bernard de Groot een ongezeggelijke, slecht oppassende knaap was, die al drie jaren in het tyrocinium was en zijn professoren had bespot en voor beulen uitgemaakt. 1792-96 was W. procurator der Kruisheeren. Aangaande zijn dood teekent pastoor van Postel in zijn kroniek aan: 27 Febr. 1796 is de heer Willemsen, procurator van de Kruisheeren op zijn kamer dood gevonden.

Zie: Jan Verzijl, Genealogie Willemsen (m.s.); P. Doppler, Bijdrage tot de geschiedenis van het Kruisheerenklooster te Venlo in Maasgouw (1897), 31; Jos. Habets, Geschiedenis van het bisdom Roermond III, 530-531; Stadsarchief van Venlo no. 1784-85; H. Uyttenbroeck, Het dagboek of de kroniek door pastoor J.C. van Postel, 113.

Verzijl