[Steyaert, Martinus]
STEYAERT (Martinus), geb. te Somerghem 14 April 1647, overl. te Leuven 17 April 1701. Deze merkwaardige man werd om zijn uitmuntende wetenschap door den bisschop van IJperen tot kanunnik-theologaal benoemd. Hij had in November 1675 den doctorsgraad in de godgeleerdheid behaald te Leuven. Na een reis naar Rome, waarheen hij gezonden was, om van paus Innocentius XI de veroordeeling te verkrijgen van eenige stellingen, vestigde hij zich weer te IJperen, waar hij vooral de dwalingen der Jansenisten bestreed. Het professoraat in de theologie te Douay, dat men hem aanbood, weigerde hij. In 1685 naar Leuven beroepen, nam hij aldaar een leerstoel aan, in 1687 tot deken der faculteit benoemd, werd hij een jaar later rector magnificus, in 1689 president van het groot collegie van den H. Geest. Men verbaasde zich dan ook, toen in 1691 zijn benoeming bekend werd tot apostolisch vicaris van den Bosch. Hij bleef te Leuven verblijf houden, maar trad ook afdoende op in het bossche vicariaat. Ofschoon de Staten zijn verblijf in de Meijerij niet toestonden, bezocht hij toch meermalen het diocees en zag tegen geen