Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Sassen, Willem Karel Clemens]

SASSEN (Willem Karel Clemens), geb. 26 Jan. 1817 te 's Hertogenbosch, overl. te Everen bij Brussel 29 Dec. 1877, zoon van Jan Hendrik S. (dl. IX, kol. 947) en Henrica Francisca v.d. Monde. Hij studeerde te Leiden in de rechten, nadat hij 5 Mei 1835 als student aldaar was ingeschreven. Na zijn promotie vestigde hij zich als advocaat in zijn geboorteplaats, om in 1841 naar Maastricht te verhuizen. Daar werd hij 17 Sept. 1850 tot lid der Provinciale staten en in 1852 tot lid van den Gemeenteraad gekozen. Als rechtsgeleerde ging een goede roep van hem uit; in 1860 plaatste de Tweede Kamer der Staten-Generaal hem als vijfde candidaat op de voordracht voor het lidmaatschap van den Hoogen Raad der Nederlanden, zulks in afwijking van de door dat college opgemaakte aanbeveling. Tien jaar later, bij Kon. besl. van 9 Juni 1870, volgde zijn benoeming tot procureur-generaal en vice-president van den Kolonialen Raad en van den Raad van bestuur in de kolonie Curaçao, uit welke betrekkingen hij ruim een jaar later (Kon. besl

[p. 875]

van 8 Aug. 1871) reeds weder werd ontslagen. 7 Sept. 1870 geïnstalleerd, was hij geen jaar in functie geweest. Zijn naam is onafscheidelijk verbonden aan de geschiedenis van Curaçao en leeft op dat eiland nog in de herinnering voort als die van ‘pappa Sassen’. Zeer bevriend als hij was met den gouverneur de Rouville (zie dl. X, kol. 841), was de verhouding tusschen hem en diens opvolger H.F.G. Wagner (zie dl. IX, kol. 1270) van den aanvang af gespannen. Een weinig beteekenend voorval, waarbij naar het oordeel der regeering het aanzien van de rechterlijke macht door Sassen's toedoen had geleden, leidde na schorsing tot zijn ongevraagd, zij het eervol, ontslag. Hij bleef op Curaçao wonen, waar hij bij het volk geliefd was, vestigde zich als praktizijn, procedeerde tegen den gouverneur en den advocaatgeneraal Koentze, tot hij als praktizijn geschorst werd. 24 Nov. 1871 leidde een uitspraak van het Hof van Justitie te zijnen gunste tot een volksoploop, waarbij politie en militairen van hun wapenen gebruik maakten. Sassen werd gearresteerd en veroordeeld. 7 Mei 1873 vertrok hij naar Nederland.

Sassen was gehuwd met zijn nicht Leonie Eugenie Augustine Sassen.

Vorsterman van Oyen, Stam- en wapenboek van aanzienlijke Nederlandsche familiën III noemt als bewijs van Sassen's schranderheid en welsprekendheid als rechtsgeleerde ‘zijn talrijke opstellen in Themis’. Behalve boekbeoordeelingen vindt men artikelen van hem in jg. 1854, 56 en 61 en een in het Weekblad van het recht van 29 Nov. 1860: Regterlijke inrigting.

Zie: De gebeurtenissen op Curaçao (adres aan de Tweede Kamer 19 April 1872 van 315 Curaçaosche ingezetenen); De Onpartijdige, De Onafhankelijke, De Curaçaosche courant, alle van 1871 en 1872; Une Révolution. Curaçao (Antilles Neerlandaises) 24 Nov. 1872 (Rott. z.j. 1873?); C.P. Amelunxen, De geschiedenis van Curaçao opnieuw verteld (1929); A.T. Brusse, Curaçao en zijne bewoners (1882); Koloniaal Weekblad (6 Jan. 1928); Weekblad van het recht no. 3253.

de Gaay Fortman