Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Roy, Jacobus Johannes le]

ROY (Jacobus Johannes le), geb. 1771, overl. te Oude Tonge 17 Nov. 1850. Le Roy studeerde te Leiden, werd aldaar opgenomen in het Staten-Collegie, oefende zich behalve in de godgeleerdheid, ook in de logica, metaphysica, het natuurrecht, alsmede de natuur- en de sterrekunde.

In 1794 deed hij zijn intrede als predikant te St. Anthoniepolder, stond vervolgens te Sprang en van 1813 tot aan zijn dood te Oude Tonge. Hij schreef: Proeve eener verklaring van de Openbaring van Johannes (Haarlem, 1806); Viertal Leerredenen bij gelegenheid van het derde eeuwfeest der Kerkhervorming (Dordr. 1818); Twee Verhandelingen over den waren aard van het Onderwijs des Bijbels, en over de noodzakelijkheid van de verlichting des Heiligen Geestes (Dordr. 1819); Christus alles en in allen (Dordr. 1820); Het menschelijk kenvermogen in deszelfs waren aard en omvang omschreven volgens de beginselen van Kant, ter nasporing van den aard en de uitgestrektheid van het vermogen der menschelijke Rede. en ten bewijze van de noodzakelijkheid eener hoogere Openbaring (Dordr. 1821); De zuivere zedelijkheid, de wezenlijke grondslag van het ware Christendom (Dordr. 1822); Een woord voor onzen tijd (Dordr. 1823); De regte en gezonde

[p. 844]

zin der hoofd-grondstellingen van de Critische wijsbegeerte, aangewezen, opgehelderd en nader ontwikkeld (Utr. 1824); Is dan de Christelijke Opwekking aan de Nederlanders van den Weleerw. Heer A.S. Thelwall in het geheel niet waardig te behartigen? En zoo ja, hoe zal het best geschieden? Beantwoord in eene ernstige overweging van de ‘Ernstige Toespraak’ van Th. (Rott. 1825); De ware leer der verzoening, volgens het echte leerbegrip van onze Herv. belijdenis, niet strijdig met de leer van Gods oorspronkelijke, genadige menschenliefde (Rott. 1827); De Mensch, beschouwd in zijnen aanleg als een denkend, zedelijk en gevoelig wezen (Delft, 1827); Bescheidene bedenkingen aan den Hoogleeraar J. Kinker briefswijze voorgesteld, wegens eene in zijne Brieven over het Natuurregt voorgedragene nadere wijziging der Critische wijsbegeerte (Delft 1827); Een woord voor Vrede en Waarheid aan mijne Protestantsche, bijzonder Hervormde Medechristenen in Nederland (Rott. 1829); De goddelijke Openbaring des Bijbels, volgens haren eenvoudigen zin en inhoud beschouwd en overwogen. Een leesboek ter bevestiging in het geloof der oud-Christelijke waarheid (Rott. 1829-30, 2 dln.); Een woord ter behartiging bij de tegenwoordige twisten en verdeeldheden in de Herv. Kerk in Nederland (Rott. 1833); Wat zal en moet er noodwendig gebeuren, wanneer de formulieren van eenigheid van onze Herv. Kerk in Nederland worden afgeschaft? (Rott. 1834); Is er dan in het geheel geen middel, om de oneenigheden, die de Herv. Kerk van Nederland dreigen te beroeren, met algemeen genoegen te doen ophouden? (Rott. 1834); De ware geest en strekking van de leer der Herv. Kerk in Nederland, volgens hare formulieren van eenigheid en liturgische Schriften (Amst. 1834); en in verband hiermede Broederlijke Teregtwijzing aan den schrijver van een werkje, getiteld: ‘De praedestinatieleer der Dordsche Vaderen’ (Amst. 1834); Prijsverhandeling over de leer der H.S. omtrent den grond van het gezag der Overheid (Leiden 1834); (bekroond van wege het Stolpiaansch Jegaat); Adres aan de Hoog-Eerw. Alg. Synode der Nederl. Herv. Kerk, benevens het antwoord der voornoemde Synode (Rott. 1835); Aan al mijne Herv. Landgenooten ter verdediging van mijn in het verleden jaar ingeleverd Adres (Rott. 1836): De eigentlijke zin der Profetische gezichten in de Openbaring van Johannes, benevens eene nadere loelichting van het nachtgezicht van Daniël omtrent de vier dieren (Amst. 1836); Vrijmoedig woord over de geschriften van de Heeren Frets en Van Appeltere betrekkelijk dat van den Heer Groen van Prinsterer, wegens de maatregelen der Regering tegen de Afgescheidenen (Rott. 1837); Zestal Brieven omtrent de onfeilbaarheid van den Paus en van de Kerk van Rome (Rott. 1837); De Prijsverhandeling van den Heer Van de Willigen over het eigentlijke wezen des Christendoms, getoetst (Rott. 1838); Prijsverhandeling over hel beginsel der genoegzame Rede, als den grondslag der natuurlijke godgeleerdheid (Leid. 1838; bekroond en uitgegeven van wege het Stolpiaansch legaat); Beknopte Geschiedenis der wijsbegeerte sederl de vroegste lijden tot op den tegenwoordigen. Uit het Hoogduitsch van Kannegiesser, met bijvoegselen en aanmerkingen (Rott. 1838); Het hooge aanbelang van het behoud en herstel der zuivere Hervormde kerk op de grondslagen van hare oorspronkelijke belijdenis en kerkinrigting ('s Grav. 1841); hierbij behoort een stukje, getiteld: Bedenkingen ten aanzien van het bij de laatste Synodale Vergadering uitgebragt Rapport, ter zake van het Adres van Ds. Moorrees ('s Grav. 1841); De Wijsbegeerte naar haren vorm en inhoud (Gron. 1841); Beschouwing der Voorzeggingen des O. en

[p. 845]

N.T., betreffende het toekomstige, in overeenstemming met elkander en met de Openbaring van Johannes (Amst. 1846); De verzoening des menschen met zich zelven door de wijsbegeerte, naar aanleiding der inaugureele redevoering van den Hoogl. Opzoomer (Tiel 1847); Over het regt gebruik des Bijbels, bijzonder van het Profetisch Woord in den tegenwoordigen tijd, en over het waar verband tusschen het O. en N.T. (Amst. 1847); Gedachten omtrent het wenschelijke eener eenigzins gewijzigde ontwikkeling der apologetische wetenschap in onze dagen, bij gelegenheid van het lezen der Proeve van Dr. J.J. van Oosterzee, in Wetensch. Jaarboeken voor theologie, dl. IV; en met U.A. Evertsz., De waarheden en voorschriften nopens het oppergezag en de pligten van overheden en onderdanen, door Christus en zijne Apostelen gesteld (Leiden 1834).

Verder schreef hij nog eenige opstellen in De Vereeniging: Christelijke Stemmen.

Zie: H.J. Koenen, J.J. Le Roy in De Vereeniging: Christelijke Stemmen XVII (1863), 477.

Hoogeveen