Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Maris, Willem]

MARIS (Willem), schilder, geb. 10 Febr. 1844 te 's Gravenhage en daar overleden 10 Oct. 1910. Hij was de jongste van de bekende 3 broers (zie het vorig art.). Den meesten invloed heeft hij aanvankelijk van Jacob ondergaan, die in zekeren zin als zijn leermeester is te beschouwen. Door P. Stortenbeker werden zijn studies soms beoordeeld, doch Willem heeft zich nagenoeg geheel zelfstandig gevormd. Als kleine jongen al ging hij na schooltijd de weiden in, om er kalveren te teekenen. Van zijn 12e tot zijn 20e jaar heeft hij vooral geteekend; 's avonds werkt hij op de haagsche academie naar pleister. In het Mauritshuis heeft hij veel gecopieerd, o.a. de liggende koe op den Stier van Potter. Gewoonlijk waren die copieën klein van formaat, wat men toen blijkbaar graag kocht. 's Zomers trekt hij steeds naar buiten. Omstr. 1855 is hij in Oosterbeek en Wolfhezen, waar hij met Anton Mauve kennis maakte, toen hij een boom zat te teekenen. Mauve was zeer enthousiast over zijn kunnen. In tegenstelling met zijn beide broers is Willem slechts weinig in het buitenland geweest. In 1865-66 maakt hij een reis door Duitschland met B.J. Blommers en enkele jaren later is hij met Wust en van Seggern naar Noorwegen gegaan. Het zijn vooral de weilanden met hun beesten, die hem inspireerden. Hij blijft daardoor steeds

[p. 584]

in den omtrek van den Haag zwerven. Hij zit graag laag in een schuit, waardoor hij soms de koeien scherp tegen de lucht ziet afgeteekend. Met de Bock heeft hij eenigen tijd op Engelenburg gewoond, dicht bij een boerderij aan den Loosduinschen weg. Hier was een kromme sloot met wilgen, die hij eenige malen heeft geschilderd. Omstr. 1885 gaat hij meer aandacht schenken aan eenden. Hij woonde op het Huygensplein, waar hij in zijn tuin een vijvertje had. Ook als hij te Voorburg aan de Geestbrug woont, heeft hij een eendenvijver bij zijn huis. Herhaaldelijk heeft hij bij de vijvers van het Haagsche Bosch zitten werken. De laatste jaren ging hij vaak naar de plassen van Reeuwijk en Sluipwijk. Zijn de vroege werken vooral sterk geteekend, de latere toonen zijn groote liefde voor het zonlicht, dat over de weiden en de beesten valt. Na een eenigszins grijzige periode, werd hij de schilder van het zonlicht, die zich voornamelijk beperkt tot werken met koeien en eenden.

Zijn portret bestaat als prent door J. Veth.

Zie: U. Thieme und F. Becker, Allgem. Lexikon der bildenden Künstler XXIV (1930), 115; H. de Boer, W. Maris (1908); H.G. Marius, De Holl. schilderkunst in de 19e eeuw, (1920); Max Eisler, Elsevier's Maandblad (1911), 81; Alb. Plasschaert, Korte geschiedenis der Holl. schilderkunst (1923), 24 en 245.

van Guldener