Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Halbertsma, Petrus]

HALBERTSMA (Petrus), geb.te Bolsward 19 Nov. 1817, overl. te Bloemendaal 24 Aug. 1852, oudste zoon van Justus Hiddes H. (dl. III, kol. 528) en Johanna Iskje Hoekema, studeerde eerst te Deventer, daarna te Leiden (ingeschreven 14 Sept. 1836) in de klassieke letteren, waar hij Oct. 1841 promoveerde tot phil. dr. op een proefschrift De magistratuum probatione apud Athenienses. Daarachter is het friesche versje gedrukt, door zijn oom Dr. Eeltje H. hem bij die gelegenheid toegezonden (Oan Petrus da er Doktor ward, Rimen ind Teltjes, 55). Terstond na zijn promotie vertrok hij naar Berlijn, om er zijn grieksche studiën onder prof. Böck voort te zetten. Een zijner vrienden aldaar, Ferd. Hanthal, was met

[p. 323]

bovengenoemd versje zoo ingenomen, dat hij het vertaalde in het Duitsch, welke overzetting ook in de Rimen ind Teltjes is opgenomen met een bijschrift van Dr. Joost H. Halbertsma. Na zijn terugkomst uit Berlijn werd hij benoemd tot rector van het gymnasium te Elburg. Hij heeft zitting gehad in de commissie voor het staatsexamen, maar hij heeft te kort geleefd, om te kunnen presteeren, waartoe zijn aanleg hem in staat stelde. Zijn oom Dr. E.H. stortte zijn droefheid over den vroegen dood van den oudsten zoon zijns broeders uit in een friesche elegie Blomke (Passieflora) op het grêf fen Petrus (Emden 1855) in Rimen ind Teltjes, blz. 57. Hij was ongehuwd.

Zie: G. ten Cate, Geslachtlijst van de familie Halbertsma (1897), 44-46.

Wumkes