Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Brederode, Walraven van (2)]

BREDERODE (Walraven van) (2), overl. te Gorinchem 1 Dec. 1417. Hij was de derde zoon van Reinout (1) (zie art.) en van Johanna van Gennep. Toen zijn broeder Jan (dl. VII, kol. 200) in 1402 als convers was ingetreden in het Kartuizerklooster te Zeelhem bij Diest, is hij hem opgevolgd als 17de heer van Brederode. In de lijst der heeren van Brederode wordt hij Walraven I genoemd. In 1396 en volgende jaren heeft hij deelgenomen aan de krijgsverrichtingen van hertog Albrecht van Beieren en Willem van Oostervant tegen de Friezen. Bij de bestorming van een sterkte bij Stavoren in 1400 is hij in handen van de Friezen gevallen, doch wist te ontsnappen. In 1402 streed hij met zijn landsheer tegen Jan van Arkel. Bij de belegering van Gorinchem is hij met andere hollandsche edelen gevangen genomen en zeven jaar lang vastgehouden. Door list ten laatste zijn vrijheid herkregen hebbende, is hij den graaf krachtig blijven steunen in den arkelschen oorlog. In 1417 nam hij een belangrijk aandeel in de verovering van Gorinchem voor Jacoba van Beieren. Hij versloeg Willem van Arkel, doch sneuvelde ook zelf in de straten dier stad.

Walraven van B. was gehuwd met Johanna

[p. 137]

van Vianen, erfdochter van Hendrik van Vianen, Ameide en Herlair, die in 1418 is gestorven. Beiden zijn begraven te Vianen in het koor der kerk. Zij hebben nagelaten twee zonen, te weten Reinout (2), die zijn vader heeft opgevolgd als heer van Brederode, en Gijsbert (zie art.) en een dochter, Walravia, die gehuwd is met Gerard van Waardenburg, heer van Amerongen en Broeckhuysen.

Zie: A. Matthaeus, Veteris aevi Analecta, ed. in octavo (Lugd. Bat. 1698) II, 330, 337-341; Bockenberg, Historia Brederodiorum (Lugd. Bat. 1587), 28-31; P. Voet, Oorspronck der Heeren van Brederode (Utrecht 1656), 63-71.

Scholtens