[Brandhof, Nicolaas van den]
BRANDHOF (Nicolaas van den), geboren 8 Mei 1834 te Elst, gem. Rhenen, en overleden te 's Gravenhage 2 Mrt. 1904, zoon van Arend en van Anna Sophia Pannekoek. Op 26-jarigen leeftijd werd van den Brandhof ter beschikking gesteld van den gouverneur van Suriname om in ambtelijke betrekking te worden benoemd. Van de administratie van financiën kwam hij bij het binnenlandsch bestuur. Tusschen 1863 en 1882 stond hij als districtscommissaris aan het hoofd van verschillende districten; ook was hij tijdelijk belast met de functiën van agent-generaal voor de immigratie. Bij Kon. besluit van 14 Sept. 1882 werd hij benoemd tot gouverneur van Curaçao, welk ambt hij 18 October daaraanvolgend aanvaardde. Zijn bestuur heeft zich gekenmerkt door een tiental vette jaren in de curaçaosche geschiedenis, de eenige in de 19de eeuw, waarin geen steun van het moederland noodig was. In 1885 werd de Hendrikschool geopend en ook het r.-k. onderwijs ging vooruit. De kolonie werd in 1887 opgenomen in het fransche kabelnet; de beide oevers van de hoofdstad (Willemstad en Otrabanda) werden door een schipbrug verbonden; over het Waaigat kwam de van den Brandhof-brug te liggen, die tot 1928 in gebruik bleef. In 1888 had de herdenking van de afschaffing der slavernij plaats. Met Venezuela ontstonden acute moeilijkheden, die haar oplossing vonden in de uitzetting van de rebellen Goda en P. Obregon Silva, welke laatste in een open brief aan den gouverneur zich over zijn uitzetting beklaagde. In 1890 werd gouverneur van den Brandhof eervol ontslagen.
Zie: familiebescheiden; Amelunxen, De geschiedenis van Curaçao opnieuw verteld.
de Gaay Fortman
Auteursrecht onbekend