Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Biesterveld, Petrus]

BIESTERVELD (Petrus), geb. te Amsterdam 14 Juni 1863, overl. aldaar 14 Dec. 1908. Hij was predikant van de Christelijk-gereformeerde gemeente te Sexbierum, te Gorkum en te Rotterdam. Daarna was hij eerst hoogleeraar aan de theologische school te Kampen, vervolgens aan de Vrije universiteit te Amsterdam. ‘De laatste nam een breeder positie in en wilde aan de christelijke belijdenis invloed verschaffen op alle menschelijke kennis en wetenschap’ (Bavinck). Te Kampen waren hem ‘de ambtelijke vakken toebetrouwd’; te Amsterdam bovendien het onderwijs in de vakken van het Nieuwe Testament. De laatste waren ‘in zekeren zin voor hem nieuwe wetenschappen; in korten tijd werkte hij er zich in; met haar problemen was hij spoedig vertrouwd; zijn leerlingen genoten van zijn tegelijk degelijke en stichtelijke studie der Heilige Schrift; hij stond hoog boven den twist van de kleine partijen en zocht naar eenheid en harmonie’ (Bavinck). Snoeck Henkemans heeft hem herdacht als ‘den mede-lijdenden mensch’, als voorzitter van de gereformeerde ziekenverpleging te Amsterdam en van het sanatorium ‘Sonnevanck’, als redacteur van het Diaconaal correspondentieblad en als schrijver van het ‘standaardwerk’: Het diaconaat, handboek ten dienste der diaconieën (Kampen 1908; 3de druk 1923), waarvan de aankondiging hem op zijn ziekbed bereikte. Zijn leuze was: ‘De allereerste taak van de barmhartigheid is: ieder in staat te stellen zijn roeping voor God te volbrengen,.... opdat de persoonlijkheid des armen tot haar recht kome’. Van hem verscheen: Afschcidsrede van de Christelijk-gereformeerde gemeente te Gorinchem, 15 Juni 1890 (Gor. 1890); zijn rectorale rede op 20 Oct. 1905: De jongste methode voor de verklaring van het Nieuwe Testament. Voorts noemen wij: De Heilige Schrift als Godsopenbaring.... (Rott. 1891); Andreas Hyperius als homileet, rede op

[p. 66]

6 Dec. 1895 (Kampen 1895); Het hooge belang der ambtelijke vakken, rede op 27 Sept. 1894 (Kampen 1894); Zelfzucht en zelfverloochening, rede op 14 Mei 1896 (Kampen 1896) (niet in den handel); Calvijn als bedienaar des Woords (Kampen 1897); Het huisbezoek (Kampen 1900; herdrukt 1908); De jongste methode voor de verklaring van het Nieuwe Testament, rede op 20 Oct. 1905 (Kampen 1905); Het object der ambtelijke vakken, rede op 18 Dec. 1902 (Wagen. 1902); Schets van de symboliek (Kampen 1901); Van Bethanië naar Golgotha (Utr. 1907); Van Golgotha naar Jeruzalem (Kampen 1908-10). Met H.H. Kuyper bewerkte hij: Kerkelijk handboekje.... voor de regeering der kerken (Kampen 1905); met J. van Lonkhuyzen en R.J.W. Rudolph: Het diaconaat (zie boven).

Zie: J.R. Snoeck Henkemans in Tijdschrift voor armenzorg en kinderbescherming X (12 Jan. 1909), 1; H. Bavinck in Almanak van het Studentencorps aan de Vrije Universiteit (1909), 43-46; L.D. Petit, Repertorium.... van tijdschriftartikelen II (Leiden 1913), kol. 567; Brinkman's Catalogus van boeken enz. (1901-10), 109 v.

Knipscheer